Σύμφωνα με το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, αμέσως μετά την προσκύνηση των μάγων, άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε στον Ιωσήφ σε όνειρο και τον παρότρυνε να πάρει την Μαρία και το νεογέννητο βρέφος και να φύγει στην Αίγυπτο. Ο λόγος της φυγής ήταν το μένος του βασιλιά Ηρώδη προς το βρέφος, το οποίο μάλιστα από στιγμή σε στιγμή θα αναζητούσε, προκειμένου να το σκοτώσει. Ο Ιωσήφ, η Μαρία και ο νεογέννητος Ιησούς παρέμειναν στην Αίγυπτο, μακριά από την πατρίδα τους, για αρκετά μεγάλο διάστημα, έως ότου πέθανε ο Ηρώδης.
Παράλληλα, ο Ευαγγελιστής μάς πληροφορεί για ακόμη ένα τραγικό γεγονός. την απάνθρωπη σφαγή των νηπίων από τους στρατιώτες του Ηρώδη. Ο Ηρώδης, όταν κατάλαβε πως οι μάγοι τον εξαπάτησαν , οργίστηκε πολύ και κατόπιν διαταγής του, στρατιώτες εισέβαλαν στη Βηθλεέμ και σκότωσαν όλα τα παιδιά από δύο ετών και κάτω.
Συνήθως, όταν αναφερόμαστε στο πρόσωπο της Παναγίας, μας διαφεύγει συχνά το γεγονός πως η ίδια βρέθηκε με ένα μωρό στην αγκαλιά της, ξεριζωμένη από την πατρίδα της, σε ξένη γη. Πρόσφυγες και κυνηγημένοι η ίδια και το παιδί της, εξαιτίας της οργής και της σκληροκαρδίας ενός κοσμικού ηγέτη, του Ηρώδη, ο οποίος δεν δίστασε να σφαγιάσει τα νήπια της Βηθλεέμ, προκειμένου να «διασφαλίσει» την πρόσκαιρη εξουσία του. Η ζεστή αγκαλιά της, όμως, γίνεται το σπίτι και το καταφύγιο του μικρού μετανάστη Ιησού, που τον προστατεύει από τη ζέστη και το κρύο.
Πόσο επίκαιρο άραγε φαντάζει αυτό το γεγονός από τη ζωή του Χριστού και της Μαρίας σήμερα! Πόσο ο πρόσφυγας Χριστός μας ταυτίζεται με τον σημερινό πρόσφυγα αδελφό μας! Πόσο το βρέφος μετανάστης στην πορεία του προς την Αίγυπτο, για να γλιτώσει από τη σφαγή του Ηρώδη, ταυτίζεται με όλα εκείνα τα παιδιά μετανάστες στην πορεία τους, μέσα από συνεχείς κινδύνους, για μια καλύτερη ζωή, αφήνοντας πίσω τους τις σφαγές, που συντελούνται στις χώρες τους! Πόσο η Μαρία ως μητέρα, που αναζητά τη σωτηρία του παιδιού της σε ξένη και άγνωστη γη ταυτίζεται με τις μητέρες, που με τα παιδιά στην αγκαλιά τους υπομένουν κάθε κίνδυνο και κάθε αντιξοότητα, προκειμένου να τους προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον από αυτό που θα είχαν, εάν έμεναν στις πατρίδες τους! Και πόσο, άλλωστε, η Μαρία βλέποντας, αρκετά χρόνια αργότερα, το παιδί της «σφαγιασμένο» πάνω στο Σταυρό ταυτίζεται με τις μανάδες, που έβλεπαν τα παιδιά τους να σφαγιάζονται από τους στρατιώτες του Ηρώδη, αλλά και με τις σημερινές μανάδες στις εμπόλεμες ζώνες της Ασίας και της Αφρικής, που βλέπουν τα παιδιά τους να γίνονται τα αθώα θύματα της βίαιης διεκδίκησης της εξουσίας και του φανατισμού!
Ας θυμηθούμε τα λόγια του Κυρίου μας: «…ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε…αφού τα κάνατε αυτά για έναν από τους άσημους αδελφούς μου, τα κάνατε για μένα» (Μτθ. 25, 31 - 46). Έχοντας ζήσει την ξενιτιά ο ίδιος στην αγκαλιά της Μαρίας, καλεί όλους εμάς σήμερα να περιθάλψουμε τους ξένους, τους πρόσφυγες, χωρίς να ξεχνάμε πως και οι προγονοί μας υπήρξαν πρόσφυγες και ξεριζωμένοι. Μα πάνω απ’ όλα, «πρόσφυγας» είναι και ο καθένας από εμάς, μακριά από την πραγματική πατρίδα του, τη Βασιλεία του Θεού, μια πατρίδα χωρίς πολέμους, χωρίς μίσος, χωρίς την ανθρώπινη κτηνωδία, όπου όλοι οι άνθρωποι θα είναι αδέλφια μεταξύ τους και δεν θα έχουν τίποτα να μοιράσουν, παρά μόνον να μοιραστούν!
ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΘΕΟΛΟΓΟΣ - ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ. Ο Χριστός μας, ο πρόσφυγας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου